ขุนแผนอุ้มไก่ปี19หลวงปู่สรวง วัดภูตะแบงเนื้ออิฐแดงเนื้อสีแดงหลวงปู่สรวงนามนี้ชาวบ้านเขาเรียกว่าผู้วิเศษ สามารถย่นระยะทางได้ เดินบนน้ำได้ อยู่ใต้แม่น้ำได้ ฝนตกก็ไม่เปียกพระท่านดีทางโชคลาภ แคล้วคลาด สุดยอดหายากทุกวันนี้ เพราะคนนิยมเก็บเข้าไม่มีออกบ่อนเขมรประกาศก้อง ห้ามนำขุนแผนหลวงปู่สรวงเข้า เพราะเจ้ามือมีแต่เสีย ส่วนเรื่องสาวๆก็ไม่น้อยหน้า ต่อไปจะหาพระชุดนี้ยากมากๆๆๆขุนแผนอุ้มไก่ปี19 มีสองสี เนื้อดำผงกสินไฟผสมใบลาน และเนื้อดินแดง รับรอง แท้100เปอร์เซ็น ราคาทั้ง2เนื้อเท่ากัน รีบด่วนมีน้อยมาก หายากแล้วตอนนี้พระสวยมาก จับพลังดูจะรู้ว่าแรงมาก พิเศษ ข้างหลังองค์พระปั๊มหลวงตาเบ๊าะวัดภูตะแบง
ทางเราจัดให้เต็มๆเลือกองค์สวยๆระดับติดรางวัลที่1 สะสมองค์สวยๆดีกว่าครับ อนาคตไกลดั่งขุนแผนปู่ทิมนะจะบอกให้

สนใจติดต่อ

ธนวัฒน์ โทร0870977567 โทร0922644368 ให้เช่าหาบูชาองค์ละในราคา 300 บาท ค่าส่งอีกองค์ละ 50 บาท
พระบูชา วัตถุมงคล หลวงปู่สรวง หลวงปู่ข้าวแห้ง ประวัติพระเกจิ
สนใจไปที่
www.หลวงปู่สรวง.net
หรือ ติดต่อ ธนวัฒ์ปู่สรวง โทร 09226443648 
หรือเข้าไปในgoogle พิมพ์ในช่องค้นหาว่า หลวงปู่สรวง.net
เลือก หน้าแรก
คำค้นเกี่ยวกับ หลวงปู่สรวง
หลวงปู่สรวง, หลวงพ่อกอย, หลวงพ่อสาย, หลวงปู่ชื่น, หลวงปู่ช้าวแห้ง

ชาวบ้านหายไปไหนหมดตอนที่6
พ่อลุงบุญเลิศเล่าต่อไปว่า 
"หลวงตาท่านรออยู่อีกที่หนึ่ง ไกลพอสมควร ท่านพาเดินไปเรื่อยๆ ไม่รู้จะพาไปไหน ไฟฉายก็ไม่มี เดินตามท่านไป จนไปทะลุถึงหมู่บ้า่นหนึ่ง ท่านไปปลุกชาวบ้าน บอกให้เขาหาข้าวให้ลุงกิน ท่านว่าหาข้าวให้ลูกชายกินหน่อย ลูกชายหิวข้าว บ้านนั้นเอาปลากระป๋องมาเปิดให้กินกับข้าวเหนียว หิวจนตะกรุมตะกราม กินเกลี้ยงไม่มีเหลือ หลวงตาหัวเราะชอบใจ..ตั้งแต่นั้นท่านเรียกลุงว่าลูก แล้วก็ยอมให้ติดตามท่านตลอดมาอย่างที่รู้ๆกันนั่นแหละ"

พ่อลุงบุญเลิศตื๊อจนหลวงตาสรวงใจอ่อน 
ในบั้นท้ายสุด 
ได้กลายเป็นคนขับรถให้หลวงตาสรวง
พ่อลุงบุญเลิศเล่าว่าเรื่องนี้เกิดหลังจากเริ่มติดตามหลวงตาสรวงช่วงแรกๆ
ท่านพาเดินป่าขึ้นไปพักอยู่บนเขาในเขตอำเภอกันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ
มีลูกศิษย์ไม่เต็มบาทไปด้วยอีกคนหนึ่ง 

ราวๆบ่ายของวันหนึ่ง หลวงตาบอกพ่อลุงบุญเลิศให้ก่อไฟเตรียมไว้ ตัวท่านจะไปหาปลามาให้กิน
ท่านหายไปสักพักก็กลับมาพร้อมปลาช่อนตัวขนาดหน้าแข้ง 
ยังดิ้นกระแด่วไม่ทันตาย

พอมาถึงท่านหักคอปลาดังกร๊อบ

พ่อลุงบุญเลิศเล่าว่าถึงกับร้องครางในใจอยู่คนเดียว เอ๊า..เป็นไงเป็นกัน ก็มันหิวเต็มที

หลวงตาลงมือเผาปลาด้วยตัวเอง เอาไม้คอยเขี่ยคอยพลิก กลิ่นปลาเผาหอมจนน้ำลายแตกเต็มปาก

พอปลาสุกท่านก็แบ่งปลาออกเป็น3ส่วน
ส่วนหางให้คนไม่เต็มบาท
ส่วนกลางให้พ่อลุงบุญเลิศ
ส่วนหัวท่านฉันเอง

พ่อลุงบุญเลิศเล่าว่า ปลาอร่อยมาก ทั้งสดทั้งเหนียวพอดีกิน เสียแต่ว่ากินลำบากอยู่บ้าง ต้องค่อยๆลอกหนังปลาออก ไม่ให้ขี้เถ้าเปื้อนเนื้อปลา
ลอกหนังแล้วก็กองไว้ที่ก้อนหินข้างๆตัว
ก้างปลาก็กองรวมไว้ด้วยกัน

หลังจากอิ่มดีแล้ว หลวงตาเรียกให้รีบลุกขึ้นตามท่านลงไปทำน้ำมนต์็ให้ชาวบ้านที่หมู้บ้านตีนเขา
พอลงเขามาเห็นชาวบ้านเตรียมครุน้ำถังน้ำนั่งรอกันสลอน อย่างกับว่านัดกันไว้

หลวงตา็ก็แค่นิ้วมือจุ่มลงไปแกว่งในน้ำให้ทีละราย เดี๋ยวเดียวก็เสร็จ
ชาวบ้านถวายเงินคนละ10บาท,20บาท ท่านไม่รับ ส่งเงินคืนให้ชาวบ้านหมด

"เขาไม่รู้ทำไง ก็เลยไปตักข้าวสารมาให้ บอกว่าเอาขึ้นไปหุงกินบนเขา"

เมื่อกลับขึ้นมาถึงที่พักบนเขา จวนมืดแล้ว พ่อลุงบุญเลิศจึงเตรียมหุงข้าวกินมื้อเย็น

"เห็นแปลก..หนังปลากับก้างปลาที่เราลอกแกะทิ้งไว้บนก้อนหิน กลายเป็นเปลือกมันสำปะหลัง เท่านั้นแหละจึงร้องเอะอะใส่ท่าน โอ๊ยยๆ..หลวงตาตั๋วข้าน้อย หลวงตาตั๋วแล้ว"
(ตั๋ว-โกหก,หลอกลวง,)

หลวงตาก็แค่หัวเราะอยู่หยุมๆ

"เราเลยไปสำรวจดู เดินตามรอยเท้าที่ท่านหายไปหาปลา ก็ไปเห็นรอยขุดหัวมันสำปะหลัง เราไม่ได้เฉลียวใจเลยว่า แถวนั้นมันมีน้ำมีห้วยมีธารที่ไหน หลวงตาจะไปเอาปลามาได้ไง"